நீயேன் இந்த அளவுக்கு செல்பிஃஷா யோசிக்க ஆரமிச்சட்டனு எனக்குத் தெரியல கீதா.
"இட்ஸ் நாட் அபௌட் செல்பிஃஷ்னஸ் முத்து. இட்ஸ் அபௌட் அவர் செல்ப் ஹாப்பினஸ்"...! நானும் எத்தன நாளைக்குத் தான் பொறுத்து போறது.
"அப்பிடி என்ன உன் சந்தோஷம் கெட்டுப் போற அளவுக்கு பண்ணிட்டாங்க.?"
ஏன் கேக்கமாட்டீங்க.? 'கொழந்த பொறந்து முழுசா ஆறு மாசம் கூட முடியல. "புள்ள பெத்துட்டாங்கறதுக்காக எத்தன நாள் வீட்லயே சும்மா படுத்தே கெடப்பாளாமா..? ஏதோ ஊரு உலகத்துலயே இவ ஒருத்திதான் புள்ள பெத்துக்கிட்ட மாதிரி" ன்னு உங்கம்மா காதுப்படவே பேசுறாங்களேன்னு ஒடம்புக்கு முடிலனாலும் வேலைக்குப் போக ஆரம்பிச்சிட்டேன். தினமும் ரெண்டு ஷேர் ஆட்டோ, லோக்கல் ட்ரைன்'னு முப்பது முப்பது அறுபது கிலோமீட்டர் போயிட்டு வரேன். வீட்டுக்கு வந்ததும் நிம்மதியா ரெண்டு நிமிஷம் ஒக்காரலாம்னு நெனைச்சா கொழந்தையோட அழுக்குத் துணியெல்லாம் மல மாதிரி குவிச்சு வச்சிருக்காங்க. சரி 'சமையலாவது ஏதாவது பண்ணிருக்காங்களானு சமையல்கட்டு பக்கம் போன மதியம் அவங்க சாப்புட்ட தட்ட கூட கழுவாம போட்டு வச்சிருங்காங்க'. இதெல்லாம் மட்டும் இல்லாம சாயந்திரம் நான் கரெக்ட்டா வீட்டுக்கு வர நேரத்துக்கு பாப்பாவ தூங்க வச்சறாங்க. நான் இந்த வேலையெல்லாம் முடிச்சுட்டு வரப்போ பாப்பா எந்துருச்சு அழ ஆரம்பிச்சிடறா. அவள மறுபடியும் தூங்க வைக்கிறதுக்குள்ள மணி மூணாயிடுது. திரும்பவும் காலைல ஆறு மணிக்கு எந்துருச்சி காலைலக்கும் மதியானதுக்கும் சமைச்சுட்டு கெளம்பி ரெடியாயி ஷேர் ஆட்டோலையும் ட்ரைன்லயும் மாத்தி மாத்தி அலைஞ்சு ஆபீஸ் போறதுக்குள்ள மணி பத்து ஆயிடுது.
நான் மட்டும் என்ன மாடா இல்ல மிஷினா..? நானும் மனுசி தானங்க..!
"கீதா..! அவங்க பெரியவங்க. அவங்கள இனிமே மாத்த முடியாது. நாமதான் கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் செஞ்சிக்கணும். அதவிட்டுட்டு நீயும் ஏன் வீணா வருத்தப்படுற.?"
வீட்டு வேலையும் செஞ்சிக்கிட்டு ஆஃபீஸ்க்கும் அலையறது கூட எனக்கு கஷ்டமா இல்லிங்க. ஆனா இதுவரைக்கும் என்ன பாராட்டி ஒரு வார்த்தக் கூட சொன்னதில்ல.. 'இவளோ செஞ்சியும் அவங்க என்ன ஒரு மனுசியா கூட மதிக்க மாட்டிக்குறாங்க. . அதான் மனுசுக்கு ரொம்பக் கஷ்டமா இருக்கு.
"எண்ட் அஃப் தி டே, இட்ஸ் ஆல் அபௌட் ஸ்மால் அப்பிரிசியேஷன்". ஒவ்வொரு மனசும் ஒரு சின்ன பாராட்டுக்குத் தானங்க ஏங்கிட்டு இருக்கு.
புரியுது கீதா..! நீ அழாத.! நாளைக்கு காலைலயே நான் அம்மாகிட்ட பேசுறேன்.
"வேணாங்க.. நீங்க எதுவும் பேசாதீங்க. அப்புறம் மகனும் இப்பிடி எடுத்தெறிஞ்சு பேசுறானேன்னு அவங்க மனசு கஷ்டப்படுவாங்க."
கார்த்திக் பிரகாசம்...
"இட்ஸ் நாட் அபௌட் செல்பிஃஷ்னஸ் முத்து. இட்ஸ் அபௌட் அவர் செல்ப் ஹாப்பினஸ்"...! நானும் எத்தன நாளைக்குத் தான் பொறுத்து போறது.
"அப்பிடி என்ன உன் சந்தோஷம் கெட்டுப் போற அளவுக்கு பண்ணிட்டாங்க.?"
ஏன் கேக்கமாட்டீங்க.? 'கொழந்த பொறந்து முழுசா ஆறு மாசம் கூட முடியல. "புள்ள பெத்துட்டாங்கறதுக்காக எத்தன நாள் வீட்லயே சும்மா படுத்தே கெடப்பாளாமா..? ஏதோ ஊரு உலகத்துலயே இவ ஒருத்திதான் புள்ள பெத்துக்கிட்ட மாதிரி" ன்னு உங்கம்மா காதுப்படவே பேசுறாங்களேன்னு ஒடம்புக்கு முடிலனாலும் வேலைக்குப் போக ஆரம்பிச்சிட்டேன். தினமும் ரெண்டு ஷேர் ஆட்டோ, லோக்கல் ட்ரைன்'னு முப்பது முப்பது அறுபது கிலோமீட்டர் போயிட்டு வரேன். வீட்டுக்கு வந்ததும் நிம்மதியா ரெண்டு நிமிஷம் ஒக்காரலாம்னு நெனைச்சா கொழந்தையோட அழுக்குத் துணியெல்லாம் மல மாதிரி குவிச்சு வச்சிருக்காங்க. சரி 'சமையலாவது ஏதாவது பண்ணிருக்காங்களானு சமையல்கட்டு பக்கம் போன மதியம் அவங்க சாப்புட்ட தட்ட கூட கழுவாம போட்டு வச்சிருங்காங்க'. இதெல்லாம் மட்டும் இல்லாம சாயந்திரம் நான் கரெக்ட்டா வீட்டுக்கு வர நேரத்துக்கு பாப்பாவ தூங்க வச்சறாங்க. நான் இந்த வேலையெல்லாம் முடிச்சுட்டு வரப்போ பாப்பா எந்துருச்சு அழ ஆரம்பிச்சிடறா. அவள மறுபடியும் தூங்க வைக்கிறதுக்குள்ள மணி மூணாயிடுது. திரும்பவும் காலைல ஆறு மணிக்கு எந்துருச்சி காலைலக்கும் மதியானதுக்கும் சமைச்சுட்டு கெளம்பி ரெடியாயி ஷேர் ஆட்டோலையும் ட்ரைன்லயும் மாத்தி மாத்தி அலைஞ்சு ஆபீஸ் போறதுக்குள்ள மணி பத்து ஆயிடுது.
நான் மட்டும் என்ன மாடா இல்ல மிஷினா..? நானும் மனுசி தானங்க..!
"கீதா..! அவங்க பெரியவங்க. அவங்கள இனிமே மாத்த முடியாது. நாமதான் கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் செஞ்சிக்கணும். அதவிட்டுட்டு நீயும் ஏன் வீணா வருத்தப்படுற.?"
வீட்டு வேலையும் செஞ்சிக்கிட்டு ஆஃபீஸ்க்கும் அலையறது கூட எனக்கு கஷ்டமா இல்லிங்க. ஆனா இதுவரைக்கும் என்ன பாராட்டி ஒரு வார்த்தக் கூட சொன்னதில்ல.. 'இவளோ செஞ்சியும் அவங்க என்ன ஒரு மனுசியா கூட மதிக்க மாட்டிக்குறாங்க. . அதான் மனுசுக்கு ரொம்பக் கஷ்டமா இருக்கு.
"எண்ட் அஃப் தி டே, இட்ஸ் ஆல் அபௌட் ஸ்மால் அப்பிரிசியேஷன்". ஒவ்வொரு மனசும் ஒரு சின்ன பாராட்டுக்குத் தானங்க ஏங்கிட்டு இருக்கு.
புரியுது கீதா..! நீ அழாத.! நாளைக்கு காலைலயே நான் அம்மாகிட்ட பேசுறேன்.
"வேணாங்க.. நீங்க எதுவும் பேசாதீங்க. அப்புறம் மகனும் இப்பிடி எடுத்தெறிஞ்சு பேசுறானேன்னு அவங்க மனசு கஷ்டப்படுவாங்க."
கார்த்திக் பிரகாசம்...
Comments
Post a Comment